Een betere ontvangst aan de Coral Coast hadden we ons niet kunnen wensen. Het weer is veranderd en nu hebben we het zonnig en warm. Meteen het strand opgezocht, Marit en Kaj begaven zich al in zee en we konden onze ogen niet geloven toen er een groep dolfijnen vlak voor ons langs zwom.

Het seizoen van Whale watching is net begonnen en we hebben dus maar besloten met een tour mee te gaan. Het zou een onvergetelijke ervaring worden, het absolute hoogtepunt van onze reis. Er moet wel iets heel geks gebeuren wil dit nog overtroffen worden.

Het begon al met het weer. Dat was, hoewel ons nog een dag regen in het vooruitzicht was gesteld, geweldig. We werden aan de poort van de camping opgepikt en naar de jachthaven van Hervey Bay gebracht. Daar gingen we aan boord en voeren de Hervey Bay op om langs Fraser Island richting de plek te varen waar de bultruggen zich ophouden.

Onderweg kwamen we al een grote groene zeeschildpad tegen, zagen we jagende Jan van Genten - die storten zich als een pijl uit een boog in zee - en konden we de zandstranden van Fraser Island bewonderen. En ineens, daar waren ze! Bultrugwalvissen. Wanneer krijg je die nou te zien?

Het is een bijzondere ervaring die magnifieke dieren te zien. Vooral het geluid van het gesnuif en het spuiten, dat kun je maar moeilijk beschrijven. De schipper van de boot vond het kennelijk allemaal ook bijzonder want hij nam net als iedereen aan boord foto's. Hij vertelde naderhand dat dit de eerste grotere exemplaren waren die zich dit jaar lieten zien.

Het gezelschap aan boord bestond voornamelijk uit leden van een groep Nieuw-Zeelandse bejaarden (ferme tachtigers!) en een van de dames sprak op een gegeven moment, terwijl we ons vergaapten aan een walvis vlak bij het schip, Henk aan met de vraag waar hij vandaan kwam. Ja, Nederland. Met sterk Engels accent sprak de vrouw: 'Dat dacht ik al. Ik ook, ben in Ede geboren maar naar Nieuw-Zeeland geëmigreerd.' Een bijzondere ontmoeting, onder bijzondere omstandigheden.

We bleven bultruggen zien. Op een gegeven ogenblik zagen we ze in de verte springen en met hun zijvinnen op het water slaan. Een spectaculair schouwspel, dat de mensen aan boord in verrukking kreten deed slaken.

Op de terugweg naar de haven kregen we als bonus ook nog een groep op vis jagende dolfijnen te zien. Het was de afsluiting van een geweldige dag.

Terug op de camping, het was inmiddels donker, merkten we dat we een nieuwe buurvrouw hadden gekregen. Ze heeft een piepklein tentje en een enorme 4-wheel drive. Ze vist. Dat is normaal in het land van Rex ‘Yibbada Yibbada' Hunt. Of zij net als Rex ook al haar vangsten kust, dat weten we niet.

We konden voor het eerst buiten eten. En we kregen daarbij bijzonder bezoek. Marit riep ineens: 'Wat is dat?!' We keken naar de boom en tuurden recht in de grote ogen van een volwassen opossum. Hij bleef ons een tijdje gezelschap houden en ging vervolgens zijns weegs.

Overigens vinden we het erg leuk om jullie reacties te lezen. Klik ook de button 'foto's' aan om beeldmateriaal te zien.

Ook merken we dat een aantal van jullie inmiddels terug is van vakantie. We hopen dat zij het net als ons naar de zin hebben gehad.