Vanuit Tweed Heads hebben we het vizier gericht op de omgeving van Fraser Island, meer in het bijzonder Hervey Bay. Om herhaling van onze dolende riddersrit op Bribie Island te voorkomen zochten we via internet een geschikte camping en belden we daar met ons nu prima werkende Australisch telefoontoestelletje naartoe. We meldden onze geschatte aankomsttijd in Torquay - een deel van Hervey Bay - en gingen op pad.

We kregen wel even te maken met het spitsuur rond Brisbane, maar de weg is daar zo breed dat het verkeer redelijk een heenkomen kan zoeken. Onderweg wilden we een bezoek brengen aan Beerwah, waar de Australian Zoo van wijlen televisiester Steve Irwin zich bevindt. De weg van de Pacific Highway naar Beerwah toe is naar de ‘Crocodile Hunter' van Animal Planet, in 2006 overleden door de steek van een pijlstaartrog, vernoemd. Onderweg constateerden we dat we hier in een fruitstreek zaten. Appelboomgaarden, aardbeienvelden en vooral ook ananasplantages. En aan de andere kant van de weg de Glasshouse Mountains, merkwaardige kalksteenheuvels die als een soort Puy de Dome in het Franse Centraal Massief zomaar uit het landschap schijnen op te rijzen.

Het bezoek aan de Australian Zoo was een nieuw hoogtepunt. Het was er rustig, zodat we alles goed konden bekijken. Marit en Kaj vonden het helemaal prachtig want zij konden kangoeroes en wallaby's voeren, koala's aaien en zelfs een wombat aanraken. Wat een genot! Opvallend was de fraaie aanleg van de tuin, met een compleet stadion voor shows als centraal punt. Het was er heel erg schoon op de paden en in de perken.

Het zou toch een aardig idee zijn om in Nederland ergens een dierentuin te stichten met als thema de dierenwereld van ons eigen land. Dus aquaria met een indruk van de zo erg bij ons horende sloten, vaarten en meren, onze Noordzee, onze Waddenzee. Een groot veld met herten, dassen en wilde zwijnen, de Veluwe dus. Een ruimte voor de zogenoemde korenwolf, de wilde hamster uit Limburg, een vossenburcht. Terraria met onze slangen, hagedissen, padden, kikkers en salamanders, alsook voor de insekten- en spinnenwereld. Volieres met onze uilen, onze roofvogels, onze zangvogels, onze waadvogels vooral ook. Goh, wat zou dat een fantastische dierentuin zijn en een verrijking voor Nederland. Misschien nog wel beter dan dat nationaal museum waar zo over gesteggeld wordt. Hier in Australië is het al de tweede tuin met als thema de eigen fauna. We zouden er een voorbeeld aan kunnen nemen.

We hadden niet de hele dag tijd omdat we nog enkele honderden kilometers verder moesten, maar er was toch gelegenheid genoeg om alles te bekijken.

Ina stuurde onze Mercedes naar Hervey Bay. Het weer was nog steeds niet tiptop, onderweg regende het vrijwel voortdurend en de Pacific Highway werd hobbeliger en hobbeliger. Wel waren de landschappen weer overweldigend. De leegte, de grootsheid, de glooiende heuvelruggen, de dichte bossen met die voor ons zo onbekende bomen. Mooi om een keer mee te maken.

We kwamen goed in Hervey Bay aan. Op de camping, die praktisch vol stond, konden we een heel mooi plekje onder een grote boom en op werkelijk vijf meter van het strand krijgen. Het strand is schitterend, de zee kalm en wij blijven hier een paar dagen. Hier willen we van genieten. Meteen ook hebben we, omdat we in het zuiden een paar dingen absoluut nog willen zien, besloten dat dit ons noordelijkste punt is.

's Nachts regende het pijpenstelen, maar er is beter weer voorspeld.